કોરોનાને લગતી આ પ્રથમ પોસ્ટ છે, કદાચ છેલ્લી પણ હોય (ભાઈ ચિંતા ના કરો, હજુ પૂર્ણ સ્વસ્થ છું). કેમ કે પ્રતિ માસ પોસ્ટની સંખ્યા છેલ્લા ઘણા સમયથી બહુ સમ્માનજનક નથી. એ હિસાબથી આવતા ૨-૪ મહિના માટે આ એક પોસ્ટ ગણી શકાય 😁😁😁 .
હજુ ઓફિસ જવાનું થયું નથી, ઘરકામ !!! (વર્ક ફ્રોમ હોમ) જ કરું છું અને કદાચ હજુ થોડા દિવસ એમજ રહેવાનું છે.
ઓફિસ તો જુના મિત્રો જેવી થઇ ગયી છે, યાદ આવે છે પણ મળાતું નથી. અને ઓફિસની કોફી નું નામ આવતા તો આંખમાં આશું આવી જાય છે. પણ એના પર્યાય સ્વરૂપ મારી પાસે થાઈલેન્ડ ની બહુજ સરસ કોફી છે જે એક મિત્ર એ ભેંટ આપી હતી. હમણાં તો એનાથી જ ચલાવું છું.
થાઇલેન્ડની વાત નીકળી છે તો એક ઑફટોપિક વાત કરી દઉં.
હમણાં એક દિવસ મોડી રાત્રે કારમાં આવતાં એક નવા બનેલા ઓવરબ્રિજ પર ચડતા જ મેં ટીનાને કીધું કે મને આ બ્રિજ બહુ ગમે. આ બ્રિજ પર આવતા જ એમ નથી લાગતું કે થાઈલેન્ડ માં ડ્રાઇવ કરી રહ્યા હોઈએ. અને ટીના એકદમ હસી પડી, એ હાસ્યમાં છૂપું હા પણ હતું 😊. ખરેખર સ્વર્ગ યાદ આવી ગયું, હવે બહુ નહીં લખાય… 😀😀😀
