આ ઉપરનું સ્ટેટસ અમારી ગાડી સાફ કરવા આવતા ભાઈ નું છે. એ ભાઈ રોજ સવારે લગભગ ૩૫-૩૬ ગાડીઓ સાફ કરે છે.
હું જ્યારે પણ ઓફિસ જવા નીકળું અને એ પાર્કિંગ માં મળે એટલે એક હૂંફ ભર્યું સ્મિત એમનાં ચહેરા પર હોય જ.
એક ખાસ વાત એમની, ઘણી વાર એ પૈસા લેવાનું જ ભૂલી જાય. એટલે જેવો નવો મહિનો ચાલુ થાય તો ટીના યાદ કરીને પાર્કિંગ માં શોધીને એમને પૈસા આપી દે. અને દરેક વખતે એ એક જ વાત બોલે ક્યાં ભાગી જવાના છે પૈસા ?
એ ભાઈ આજે પૂરા પરિવાર સાથે (ફોટા માં લગભગ ૧૦-૧૨ લોકો હતા) સિમલા ના ૧૦ -૧૨ દિવસ ના પ્રવાસ માં ગયા. એટલે એમણે આ સ્ટેટસ મૂક્યું. જેને કહેવાય કે keeping work life balance. ઘર વાળા સાથે ફરવા ગયા એટલે કોઈ એ હેરાન કરવા નહિ.
પણ સહુથી અગત્ય ની બાબત છે કે એ બધા ઓળખીતા લોકોને જાણ કરીને જઈ રહ્યા છે જેથી એમની ગેરહાજરી થી કોઈને તકલીફ ના પડે. એમ જ ચૂપચાપ કોઈને કહ્યા વગર ભાગી નથી ગયા.
નોંધ: professionalism ને ગુજરાતી માં શું કહેવાય એ કૉમેન્ટ્સ કરી જણાવશો!